Σύνταγμα νόμοι και ανθρώπινα δικαιώματα


Χρόνια τώρα διάφοροι επικαλούνται το Σύνταγμα και το ερμηνεύουν με το δικό τους τρόπο.  Διαβάζουν μόνο τα άρθρα και τις παραγράφους που τους συμφέρουν και τα υπόλοιπα τα αγνοούν.  Ισχυρίζονται ότι  ο μόνος τρόπος για να δοθεί λύση είναι η αλλαγή του άρθρου 24, η οποία ποτέ δεν γίνεται. Σαφέστατα η αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος θα ήταν θετικό βήμα και είναι κάτι που υποστηρίζουμε και επιθυμούμε. Ομως  εάν δεν εξασφαλιστεί η απαραίτητη κοινογουλευτική πλειοψηφία και κάτι τέτοιο δεν καταστεί εφικτό, μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με αλλαγή νόμων και σωστή ερμηνεία του Συντάγματος.
Το Σύνταγμα δεν ορίζει τι είναι δάσος και με ποιούς τρόπους χαρακτηρίζεται, αλλά οι νόμοι.  Άρα το επιχείρημα ότι η λύση στο πρόβλημα προσκρούει στο Σύνταγμα είναι ένα ψευδές πολιτικό κατασκέυασμα.
Εκτός από το άρθρο 24 υπάρχει και το άρθο 17 που σαφέστα λέει ότι κανείς δεν στερείται της περιουσίας του μόνο εάν προηγηθεί πλήρης αποζημίωση.  Και τα δύο άρθρα παρατίθενται στο Παράρτημα 1.  Το κράτος  εις το όνομα ενός άρθρου παραβιάζει ένα άλλο αρθρο του Συντάγματος.  Επίσης πολλοί ισχυρίζονται ότι το Σύνταγμα απαγορεύει τη μεταβολή της χρήσης των δασικών εκτάσεων.  Αυτό είναι αναληθές καθώς επιτρέπεται η αλλαγή για λόγους  δημοσίου συμφέροντος. 
Οι περισσότερες περιοχές γύρω από την Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις είναι χαρακτηρισμένες δασικές.  Από τη στιγμή που η λειτουργική ανάπτυξη των πόλεων  εμποδίζεται απο τον χαρακτηρισμό εκτάσεων ως δασικές, το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει την αλλαγή χρήσης δασικών εκτάσεων.  Επίσης σε περιοχές που υπάρχει μη αναστρέψιμη οικοδομική ανάπτυξη, το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει την αλλαγή χρήσης και την ένταξη περιοχών σε σχέδιο πόλης.   Στη παράγραφο 11 αναλύονται τα οικονομικά οφέλη των προτεινόμενων λύσεων.  Την περίοδο αυτή που χώρα βρίσκεται σε δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση, επιβάλλεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος η μεταβολή χρήσης δασικών εκτάσεων. 
Επίσης η  σύνταξη δασολογίου είναι υποχρέωση του κράτους βάσει του Συντάγματος. Το κράτος ακόμη δεν έχει συντάξει δασολόγιο. Τι φταίει ο πολίτης που αγοράζει γεωργική έκταση και στη συνέχεια χαρακτηρίζεται δασική; Γιατί πρέπει ο πολίτης να πληρώσει την κρατική ανικανότητα;
Οικοδομικοί συνεταιρισμοί και εταιρείες που κατέφυγαν στο Ευρωπαικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δικαιώθηκαν μετά από πολυετείες και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες.  Λεπτομέρειες  παρατίθενται στο Παράρτημα 3.  Οι αποφάσεις επιβάλλουν βαριά πρόστιμα στο Ελληνικό Κράτος. Ο απλός ιδιοκτήτης κάποιας έκτασης  δεν έχει την δυνατότητα να προσφύγει στο Ευρωπαικό Δικαστήριο και  το Κράτος εκμεταλλεύεται αυτή την αδυναμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου