Δασικό

Δίνεται η δυνατότητα να  προσφύγει κανείς με αίτηση χαρακτηρισμού στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Υποθέσεων. Αυτές προχωρούν με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς και πολλές φορές κάνουν 15-20 χρόνια να ολοκληρωθούν.  Αιτήσεις πριν το 2000 εκκρεμούν  ακόμη στη Πρωτοβάθμια επιτροπή.  Σε περίπτωση που υπάρχουν  μηνύσεις από το Δασαρχείο, τα δικαστήρια δεν περιμένουν και πολίτες καταδικάζονται με πολύ βαριές ποινές και υπέρογκα πρόστιμα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αιτήσεις είναι αδύνατο να έχουν θετική έκβαση γιατί ο χαραχτηρισμός δασικών εκτάσεων είναι άλλος ένας παραλογισμός.  Το μεγαλύτερο μέρος της χώρας θεωρείται δασική έκταση. Εάν μιά έκταση καλυπτόταν κατά ένα τέταρτο από θάμνους 70 χρόνια πριν τότε θεωρείται δασική έκταση.  Εάν μια γεωργική έκταση εγκαταλειφθεί για λίγα χρόνια και φυτρώσουν θάμνοι στο 25% τότε χαρακτηρίζεται δασική.

Είναι ασαφής ο τρόπος καθορισμού των ορίων της προς εξέταση έκτασης και ανάλογα μπορεί να βγούν διαφορετικά συμπεράσματα.  Η δασική υπηρεσία  αυθαίρετα διαλέγει το τρόπο ούτως ώστε να βγάλει το επιθυμητό αποτέλεσμα.  Υπάρχουν διαχρονικά καθαρές εκτάσεις, με χαμηλό ποσοστό κάλυψης μέσα σε ευρύτερες εκτάσεις με ψηλότερο ποσοστό κάλυψης.  Αυτές οι εκτάσεις θα πρέπει να χαρακτηριστούν γεωργικές εάν εξετασθούν μεμονωμένα.  Όμως  εξετάζονται μαζί με διπλανή έκταση ούτως ώστε ποσοστό κάλυψης να βγει άνω του ορίου χαρακτηρισμού έκτασης ως γεωργικής.

Δεν υπάρχει καμμία κατηγοριοποίηση.  Δηλαδή μια έκταση με τίτλους ιδιοκτησίας από το 1890, εντός ζώνης σχεδίου πόλεως,  όπου το 1945 υπήρχαν θάμνοι στο 25% αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο με μια έκταση χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας με 100% διαχρονική κάλυψη δένδρων.  Άλλο ένα παράδειγμα απίστευτου κρατικού παραλογισμού.  Στο Παράρτημα 2 επιχειρείται ανάλυση και κωδικοποίηση όλων των περιπτώσεων. 

Προσφάτως γίνεται προσπάθεια κατάρτισης δασικών χαρτών που προχωράει με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς και θα πάρει δεκαετίες για να ολοκληρωθεί.   Ταυτόχρονα, εν όψει της κατάρτισης των δασικών χαρτών οι επιτροπές επίλυσης δασικών θεμάτων έχουν σχεδόν σταματήσει να λειτουργούν. 

Οι δασικοί χάρτες  έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και χρόνια διότι  εάν υπήρχαν δεν θα είχαν υποστεί τόσες χιλιάδες πολίτες αυτή τη ταλαιπωρία και δεν θα είχε δημιουργηθεί αυτό το τεράστιο πρόβλημα.

Ο τρόπος  που γίνεται η προσπάθεια αυτή είναι  ασύστολη σπατάλη κρατικών πόρων σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης.  Οι δασικοί χάρτες θα καταρτισθούν σύμφωνα με τη παράλογη ισχύουσα νομοθεσία που χαρακτηρίζει σχεδόν όλη τη χώρα δασική έκταση.  Πρέπει πρώτα να αλλάξει ο ορισμός της δασικής έκτασης και να γίνει κατηγοριοποίηση και στη συνέχεια να καταρτισθούν δασικοί χάρτες.

Οι δασικοί χάρτες θα δώσουν λύση για τις εκτάσεις  που θα χαρακτηρισθούν  μη δασικές. Τι γίνεται όμως με τις περιπτώσεις που θα χαρακτηρισθούν δασικές;  Το πρόβλημα αυτό φάνηκε πολύ έντονα στην κατάρτιση των πρώτων δασικών χαρτών, όπου μεγάλες περιοχές με μη αναστρέψιμη οικιστική ανάπτυξη βρέθηκαν σε δασικές εκτάσεις.  

Η θέση της Πολιτείας είναι ότι θα περιμένει να καταρτίσει τους δασικούς χάρτες, να αξιολογήσει την κατάσταση και στη συνέχεια να ερευνήσει κάποιες λύσεις.  Δηλαδή «στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα» και το πρόβλημα θα διαιωνίζεται ακόμη για πολλές δεκαετίες.